Jared Taylor’s Open Letter to Alexandra Wallace

By Jared Taylor

[James Fulford writes: We're reposting this Open Letter, which Jared Taylor posted last night on American Renaissance, with added links because it's important—since we last blogged, Miss Wallace has been forced to drop out of UCLA, where she was a member of white minority group on the UCLA campus. Her experience is instructive as to what the rest of us can expect if we allow ourselves to become a minority. Do not expect affirmative action or reparations.]

Die internasionale vyande van die Afrikaner en hulle plaaslike genote, wat op die mees diaboliese wyse in ons land se geskiedenis, ons volk uit sy erfenis verkul het, se aanvanklike sukses begin sigbaar uitmekaar val.

Apartheid was mos die gróót oorsaak en sommer gevolg ook van alles wat boos en onbybels verklaar is deur elkeen en almal wat die “morele hoë grond” beset het.  Om apartheid te verwyder was dit logies dat daar iets anders in die plek daarvan moes kom en die teenpool van apartheid was en is en sal ewig wees, integrasie, rasvermenging en voortspruitend, gelyk beregtiging!   Daarin was opgesluit, “regverdigheid, bybelsverantwoordbaarheid, demokrasie en die goudpot aan die einde van die reënboog”.

Na aanleiding van die beeldmateriaal op verskeie beeldradio-kanale, blyk dit duidelik dat die vandalisme wat kenmerkend is van veral die swart betogers van Suid-Afrika, nie veel verskil van die blankes van Britanje nie.  Beskaafdheid, verantwoordelikheid, respek vir ander se eiendom, niks daarvan is te bespeur in die Engelse betogers se gewelddadige optrede in verset teen die finansiële beperkings wat hulle regering aangekondig het nie.

Wat opval is die materiële oorwegings wat hulle plakate as motivering vir hulle optrede propageer, wat ‘n streep trek deur die “morele” millitêre optrede van David Cameron en sy regering, wat met oorlogstuig teen Libië  optree om kastig die inwoners teen Gadaffi te beskerm.

Tim du Plessis, daardie opgeblase, opgesmukte klein mannetjie van Beeld, kan tussen al die kaf wat hy kwytraak, so nou en dan ‘n lucidum intervallum beleef - ‘n helder oomblik!

So voer hy onlangs in Beeld in ‘n artikel met die titel “Velkleur versus realiteit” aan dat velkleur ‘n onveranderlike is, en daarom nooit ‘n argument mag wees nie. Hy is duidelik baie liggeraak oor die verraaiers-mantel wat al vir jare om sy nek hang, ondanks die feit dat hy kwansuis nie verder aan artikels lees wat hom as ‘n verraaier uitkryt nie.