Dit was die Leeu van die Noorde, adv JG Strijdom wat gesê het: Die stryd duur voort! Dit was ‘n gewilde leuse van ‘n geliefde leier. Daar was min leiers wat so volhardend geveg het vir sy volk se voortbestaan as juis adv Strijdom. Mnr Jaap Marais het egter hierdie leuse veel meer betekenis gegee toe hy gestel het: Stryd is lewe! Dit het geïmpliseer dat stryd nie net (somtyds moeisaam) van tydvak tot tydvak voortgesit moet word nie, maar dat stryd dit is waaroor die lewe gaan. Dit gee aan stryd ‘n positiewe eerder as ‘n negatiewe betekenis.

Toe die HNP gekies het om die beginsel van “Hierdie land is ons land” te laat vaar, het die verantwoordelikheid om hierdie vlam te laat brand, vierkantig op die skouers van die AVP geval. Op die beginselbasis van Christenskap, Blankeskap en Afrikanerskap moet die AVP nou koers aandui hoe die Afrikanervolk weer sy vryheid binne ‘n eie vaderland sal herwin.

 Ons knegskap duur al lank en volksgenote word verward en dryf by die dag verder uitmekaar. Verlam deur ‘n misplaaste skuldgevoel is baie moedeloos, uitsigloos en selfs desperaat. Daar is selfs Afrikaners wat hulle reeds met die ideale van die vyand se “een geïntegreerde nasie” versoen het. Ander van ons dobber doelloos in ons land rond op soek na ‘n heenkome. Die groepie Bittereinders word minder. Mense kyk in hierdie dae met vraende oë na partye vir antwoorde wat lotsbepalend vir ons volk sal wees.

Waar begin ‘n mens soek vir antwoorde? Ons moet begin by die Begin en eindig by die Einde. Ons moet elke dag ons hulp van die Here afvra. Dit is die vaste fondament van ons volk. Die Here sal ons volk in stand hou solank ons op Hom vertrou. Ons durf nooit vergeet waar ons hulp vandaan kom nie. Die vyand is magtig, maar God is Almagtig. God sal ons bewaar in hierdie moeilike tye wat voor ons lê. Die God van Bloedrivier is ook die God van vandag se vegtende Afrikanervolk. “Glo in God”, het dr DF Malan immers gesê.

Dit bring ons by die tweede belangrike saak wat mense dikwels uit die oog verloor. Die Here sal ons help as ons ‘n vegtende volk bly. Toe daar by geleentheid vir generaal de Gaulle gevra is of hy glo in Frankryk was sy antwoord : “Ja, in vegtende Frankryk!”. Ons moet weer ‘n vegtende volk word. Ons kan dit ook ‘n strydende volk noem. ‘n Strydende volk is ‘n lewende volk. ‘n Volk wat hom nie versoen met die “nuwe” Suid-Afrika nie. Wat hom wil losmaak van hierdie bose bestel. Wat waarlik volkome vry in sy eie land wil wees. Dit is daardie mense wat die Afrikanerdom sal inspireer.

Hoe gaan ons die mense inspireer?

• Deur as vegtende Afrikanerdom nee te sê vir die nuwe Suid-Afrika - sy grondwet, sy instellings en sy “reënboognasie”. Daar is vir ons geen heil binne hierdie bestel nie. Ons toekoms lê buite hierdie bestel.
• Die strydende Afrikanervolk bely nie “skuld” voor sy vyande oor enigiets oor sy verlede nie; nie oor apartheid nie, nie oor ons Blanke vel nie, nie oor ons Protestantse erfenis nie. Oor niks nie. Ons het selfrespek wat spruit uit ‘n heroïese verlede, ‘n Blanke afkoms en ‘n afgesonderde bestaan wat ons aanvuur om ons erfenis vir ons kinders te herstel. Ons bely enkel en alleen ons swakheid en afhanklikheid voor God.
• Ons, die toekomsgerigte Afrikaner wil dit aan die swart volkere baie duidelik stel: Ons skuld julle niks. Ons het vir julle goed probeer doen in die verlede. Meer as wat enige volk ter wêreld gedoen het. Julle het dit in ons gesigte teruggegooi. Julle verwyt ons vir skole, hospitale en huise wat met ons geld vir julle gebou is. Ons het kennis daarvan geneem. As julle dan nie ons “voogdyskap” of enige verantwoordelikheid vir julle wil aanvaar nie, besef dan dat ons dit gedoen het uit ons Christelike plig. Ons wil nie oor julle regeer nie en julle sal nie oor ons regeer nie. Ons sal julle in vrede laat en vereis dieselfde van julle.
• Die ingeligte Afrikanernasie dra kennis van die strewe van die nakomelinge van Rhodes, Milner en Kitchener wat steeds daarna streef om ons volk te vernietig. Aan die internasionale geldmagte en hulle meelopers wil ons dit baie duidelik stel: Julle sal nie daarin slaag om ons te vernietig nie omdat nasionalisme onvernietigbaar is.  
• Ons, die roepingsbewuste Afrikanerdom moet ons eie toekoms vestig op elke terrein. Nie net ‘n eie politieke party nie, maar op elke terrein van ons bestaan moet ons ons beywer vir eie instellings. Of dit nou skole, universiteite, radiostasies, landbou organisasies, hospitale of wat ookal is - ons sal ons heil binne ons eie volksgerigte organisasies moet soek en vind. Dit sal nie van die regime gevra word nie.

Generaal JBM Hertzog se leuse was: “Suid-Afrika eerste!”. Hy het daarmee die Afrikanerdom bedoel. Dus, “Afrikanerdom eerste!”. Soos die wyse generaal destyds op daardie basis versamel, gelei en gedien het toe ons volk op die mishoop was, so sal ons op hierdie basis moet bymekaarmaak, inspireer en koers aandui in hierdie tyd van wanhoop.

Ons gaan beproewende en gebeurtenisvolle tye tegemoet. Die geweld en misdaad in die land neem toe. Die wêreldwye onrus sal ons ook tref. Die regime treiter die Afrikaner met belastings, vertrap ons kultuureie, minag ons taal, ondermyn ons volksbinding. Ons moet besef dat ons nie vriende binne die ANC het nie (anders as wat naïewe Afrikaners so graag wil glo). Ons het ook nie elders vriende nie. Ons staan alleen. Ons is as volk op mekaar aangewese. Ons sal ons eie toekoms moet skep, soos dr HF Verwoerd gesê het. Ons sal weer soos van ouds laer moet trek.

Daar is geen kitsoplossings vir ons volk nie. Net deur harde werk binne eie volksverband sal ons weer ons vryheid binne ‘n eie land vestig. Ons eie republiek begin by ons eie huishouding. Vanuit die gesin na die skool en werksplek. Klein “staatjies” wat mekaar se hande vat en mekaar inspireer. Wat forte word teen die vyand se aanslag. Wat ondeurdringbaar is. Onaanraakbaar as gevolg van ‘n onwrikbare geloof in onsself. Gebou op die Rots van nasies. Ons moet besef dat vandag se geïntegreerde instellings, of dit nou ‘n kerk of ‘n skool of ‘n rugbyspan is, geen tradisie het waaraan ons waarde kan heg of kan vasklou nie. Integrasie vernietig alle tradisie. En ‘n eie toekoms binne elke verband; ja ook binne ‘n nuwe kerkverband, is veel meer werd as ‘n gewaande tradisie. ‘n Eie erfenis kan slegs voortspruit uit ‘n eie suiwer Blanke tradisie.

Ons sal só weer vry wees om onsself te wees. Vryheid begin by ‘n innerlike gesindheid. Daar moet ‘n vryheidsdrang by ons vaardig word. Handelinge wat uit só ‘n gesindheid spruit is versethandelinge, maar meer nog, dit is vryheidsdade. Vryheid moet ‘n absolute prioriteit in ons lewens word. Laat ons daarom met die klein dinge wat binne ons bereik is begin. Al lyk dit somtyds onmoontlik. Dit is tog die eerste treë wat op die pad na vryheid geneem moet word. Die wonderwerke sal later vanself gebeur, soos die leier gesê het vir wie stryd lewe was.