Lees: Ps 23
Salig is die wat honger en dors na geregtigheid, want hulle sal versadig word – Matt 5:6
In die Ou Testament word die woorde, honger en dors, gesien as ‘n verlange na God. In hierdie geval gaan dit egter om ‘n verlange om reg te doen in God se oë. Diegene wat ‘n begeerte het om met ander mense volgens die voorskrifte van God te handel, sal salig of geseënd wees. Indien ‘n persoon hierdie hongerte en dors in sy lewe ervaar, sal God self die versadiging gee.
Die gemiddelde Afrikaner is baie ongeduldig met ons huidige situasie en beskuldig partye en organisasies dat hulle geen plan het vir vryheid nie. Hulle soek ‘n volledig-uitgewerkte plan, kompleet met die datum van vryheid en die grense van ons nuwe staat. En as jy nie dadelik ‘n plan
In de vorige afleveringen van deze reeks, toonden we u al dat een regenboognatie of ook wel multiculturele samenleving genoemd, niets maar dan ook niets positiefs bijdraagt en ook niet veel goeds in petto heeft voor degenen die daar in het geheel niet van gediend zijn.
Wat we nog niet besproken hebben is dat het ontstaan van zo'n veelkleurig maatschappijmodel eigenlijk altijd gepaard gaat met het verdwijnen van normen en waarden. De multikullers (n.s lees linkse en link-liberale) , proberen meteen nadat ze die regenboognatie gesticht hebben, eeuwenlange gebruiken en tradities te treffen door deze als niet meer passend , niet meer van deze tijd of als achterhaald te beschouwen en deze te vervangen door de normen en waarden (als je deze tenminste zo kan noemen) van 'hun' vreemdelingen.
Die oorheersende uitspraak van die Afrikaner en veral die jeug is dat die radikale beleid van die ANC Suid-Afrika gefaal het. Die ontnugtering is groot oor die verloop van sake die afgelope 30 jaar. Onder die dekmantel van “demokrasie” word die werklikheid van absolutisme versteek. Dit het ’n ANC geloof geword dat die welvaart van Suid-Afrika afhang van die effektiewe toepassing van ’n anti-Afrikaner grondwet. Die politieke mag van die Afrikaner is effektief gesteriliseer met ’n kiesstelsel wat die Afrikaner nie eers teoreties kan wen nie.
Die Godsveragting deur ontrou aan jou volk.
Die Godgegewe wat in elke nasie se bloedstroom loop.
Die eie kleur, die eie siel, die eie taal en land.
Die tradisies en kultuur deur eiewaarde oorgeërf.
Die eenheidswil, die eie lied en strewe tot selfbehoud.
Nasionalisme was ‘n groot faktor gedurende die twintigste eeu. Dit sal in alle waarskynlikheid weer die geval wees in die een en twintigste eeu. Die vraag is waarom nasionalisme die verbeelding van mense aangryp. Die rede is, by nadere beskouing, eintlik voor-die-hand-liggend.
Richard Weaver het gesê dat dit wat uniek is eintlik nie definieerbaar is nie. Aristoteles het gesê dat definisie eintlik ‘n geval van aanvoeling is. Walker Connor het gesê dat die essensie van ‘n volk nie iets tasbaars is nie, maar iets geesteliks, ‘n ingesteldheid eerder as ‘n feit.
Dié bedanking nou van Klem-in-die-kaak, bedoel ek nou watsenaam, die Klerk, buurman, by Radio Pretoria. Dit lyken ’n interessante ontwikkeling te wees wat my vrae meer as my antwoorde maak, seg ek jou en sommer by al wat ’n luisteraar is ook. Dis mos eiegenaardig dat die drywer, of was dit nou die touleier, van so ’n hogere wa, wat dit so vuil, of is dit nou vyl, (ek is nie seker van die spelling nie, buurman) vir die Afrikaner se vryheid dit had, sommer so bedank en niemand sprak g ’n sprook nie!